سخنرانی میثم تمار بالای چوبه دار
میثم تمار، یکی از انصار امام حسین (ع) در کربلا بود که به دستور ابن‌زیاد به‌دار کشیده شد. در آن دوران، روش اعدام به‌دار کشیدن به این صورت بود که طنابی را به دور بدن محکوم می‌انداختند تا او به کتف‌هایش آویزان شود، نه به گردنش. این روش امکان حرکت چندانی را به فرد محکوم به اعدام می‌داد و او می‌توانست حرف بزند و با دیگران ارتباط برقرار کند.
بنابراین، میثم تمار بعد از به‌دار کشیده شدن همچنان توانست با صدای رسا از روی چوبه‌دار سخنرانی کند و مردم را به شنیدن حقایق اسلام و احادیث و اسرار علی (ع) فرا خواند. این نشان می‌دهد که در شرایط آن زمان، افراد حتی پس از به‌دار کشیده شدن همچنان قادر به بیان نظرات و افکار خود بودند.
شهادت
شهادت میثم تمار، یکی از انصار امام حسین (ع)، در تاریخ ۲۲ ذی‌الحجه سال ۶۰ هجری قمری رخ داد. او در زمان حکمرانی ابن‌زیاد، به دستور وی به دار کشیده شد و ابن‌زیاد از دفن او در شهر کوفه جلوگیری کرد. با این حال، چند تن از خرمافروشان شبانه جسد او را با چوبه دار ربودند.
این افراد، در آن شب، جسد میثم تمار را به سمت قبری در سرزمین قبیله مراد منتقل کردند و او را در آنجا به خاک سپردند. این اقدام انجام شد تا از ابن‌زیاد و نیروهای او جلوگیری شود و میثم تمار به شکل مناسب و مورد احترام دفن شود.
مقبره میثم‌تمّار
مقبره میثم‌تمّار، در نزدیکی مسجد کوفه واقع شده است. این مقبره از زمان‌های قدیم مورد احترام و توجه زیادی بوده و تاریخچه‌ای طولانی از ساخت و بازسازی‌ها دارد:
- قرن چهارم عضدالدوله دیلمی: در این دوره، گنبدی بر روی قبر بنا شد.
- قرن سیزدهم هجری قمری: شیخ ملاّ علی، فرزند میرزا خلیل نجفی آل خلیلی، دومین عمارت را برای مقبره میثم ساخت.
- سید عطاءالله رومی (۱۳۲۱م): او از مجتهدین نجف، حرم و گنبدی دیگر برای میثم بنا کرد و صحنی در کنار آن تأسیس نمود.
- سال ۱۳۸۲ق: در این سال، تمام عمارت قدیمی خراب شده و توسط حاج محمّد رشاد، حرم زیبایی دیگری برای میثم ساخته شد.
ویژگی‌های فعلی مقبره:
ضریح: بر روی قبر میثم، یک ضریح کوچک وجود دارد که نماد احترام و اعتراف به او است.
-گنبد: بالای قبر، یک گنبد آبی رنگ قرار گرفته است که جلوه‌ی زیبایی به مقبره میثم می‌دهد.
مقبره میثم‌تمّار نشان‌دهندهٔ ارزش و محبت عمیق مردم به این شخصیت تاریخی و معتبر در اسلام است. این مقبره همچنین مقصد زیارتی بسیار مهم برای شیعیان است که از سرتاسر جهان به کوفه می‌آیند تا به او احترام بگذارند و زیارت نمایند.
