شهادت مظلومانه زائران خانه خدا به دست ماموران آل سعود در سال 1366
در روز نهم مردادماه ۱۳۶۶ شمسی برابر با ششم ذیحجّه سال ۱۴۰۷ قمری، هزاران زائر ایرانی به همراه تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند. که توسط مأموران دولت وهابی عربستان سعودی به صورت وحشیانه مورد تهاجم قرار گرفته و به شهادت رسیدند.
این حادثه تلخ و ناگوار، یکی از فجیعترین و دردناکترین وقایع تاریخ حج به شمار میرود. که باعث ایجاد موجی از اعتراضات و محکومیتهای بینالمللی شد. خانوادههای قربانیان این حادثه همچنان در سوگ عزیزان خود هستند. این واقعه به عنوان یک جنایت علیه بشریت در حافظه تاریخی مسلمانان باقی مانده است. این حادثه نشاندهنده لزوم اتحاد و همبستگی بیشتر میان مسلمانان برای جلوگیری از تکرار چنین فجایع غمانگیزی است.
در روز نهم مردادماه ۱۳۶۶ شمسی برابر با ششم ذیحجّه سال ۱۴۰۷ قمری، هزاران زائر ایرانی به همراه تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند. که توسط مأموران دولت وهابی عربستان سعودی به صورت وحشیانه مورد تهاجم قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
مراسم برائت
زائران خانه خدا، مراسم برائت را هر ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار میکنند. در این مراسم، زائران ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد و همبستگی، بیزاری خود را از دشمنان اسلام، به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی، اعلام میدارند. این رویداد معنوی، نمادی از اعتراض به ظلم و بیعدالتی در جهان است.
در پی این یورش بیرحمانه در خانه امن الهی، چهارصد نفر از حجاج ایرانی به شهادت رسیدند و بیش از هزار نفر نیز زخمی شدند. این حادثه تلخ و ناگوار یکی از فجیعترین و دردناکترین وقایع تاریخ حج به شمار میرود. و باعث ایجاد موجی از اعتراضات و محکومیتهای بینالمللی شد.
خانوادههای قربانیان این حادثه همچنان در سوگ عزیزان خود هستند و این واقعه به عنوان یک جنایت علیه بشریت در حافظه تاریخی مسلمانان باقی مانده است. این حادثه نشاندهنده لزوم اتحاد و همبستگی بیشتر میان مسلمانان برای جلوگیری از تکرار چنین فجایع غمانگیزی است.
حمله به زائران خانه خدا نشان داد که سردمداران وهابی عربستان نه تنها لیاقت خدمت به حرمین شریفین را ندارند. بلکه برای اثبات سرسپردگی خویش حاضرند احکام محکم الهی را نیز زیر پا بگذارند.
برگزاری مراسم برائت از مشرکین در جریان اجتماع بزرگ و پرشکوه حج، تأثیر آن را دوچندان میکند. با توجه به این اهمیت، رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری حضرت آیتالله خامنهای هر ساله بر انجام هرچه باشکوهتر این مراسم تأکید داشته و دارند.
در روز ششم ذیحجه سال ۱۳۶۶ هجری شمسی، حاجیان ایرانی به همراه برخی از حجاج سایر کشورها که به صف ایرانیان پیوسته بودند، راهپیمایی عظیم برائت از مشرکین را در مکه معظمه آغاز کردند.
راهپیمایی حجاج
حجاج بیت الله الحرام در این راهپیمایی باشکوه، ضمن اظهار تنفر از آمریکا و اسرائیل، از همه کافران و مشرکان اعلام برائت نمودند. و مسلمانان سراسر جهان اسلام را به اتحاد و یکپارچگی، جهت مبارزه بیامان با سلطه قدرتهای شیطانی، در رأس آنان شیطان بزرگ آمریکای جنایتکار، دعوت نمودند.
به نظر میرسید که در و دیوار شهر مکه و ملائکه آسمان، همصدا با حجاج شعار میدادند. عرب و عجم، مبهوت و مسحور از این طنین الهی شده بودند. راهپیمایان، پس از استماع پیام تاریخی رهبر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره)، با شعار “الله اکبر”، “لا اله الا الله” و “مرگ بر آمریکا” برای آدای نماز مغرب روانه حرم شدند.
پس از طی مسافتی، در حالی که جلوی جمعیت عظیم راهپیمایان، زنان و گروهی جانبازان در حرکت بودند. ناگهان ستونهایی از نظامیان آل سعود هویدا شد. آنان لحظهای بعد، به طرف صفوف حمله کردند و با باطوم بر سر و روی زائران بیگناه کوبیدند. این گروه از یک سو، و گروه دیگری نیز از بالای پلهها و ساختمانها، سنگ و آجر، آهن، شیشه و بلوکهای سیمانی بر سر و روی مردم میریختند.
حمله مسلحانه
پس از آن، شلیک گازهای سمی و خفهکننده آغاز شد و به دنبال آن رگبار گلولهها به قصد کشتن راهپیمایان برائت از مشرکین به سوی آنان سرازیر گردید. و پیکرهای پاک آسمانی که جرمشان اعلام برائت و بیزاری از آمریکا، اسرائیل و ایادی ناپاک آنها بود، در خاک و خون غلتیدند. چادرها از سر زنان افتاد، افراد زیادی به زیر دست و پا له شدند و عدهای به وسیله گازهای خفهکننده و رگبار گلولهها، به شهادت رسیدند.
این جنایتکاران حتی به آمبولانسهای حامل مجروحان نیز یورش میبردند و مانع از جمعآوری آنان میشدند.
این جنایت در جمعه خونین مکه به قدری فجیع بود که برای مرتکبان و بانیان آن، جز لکههای ننگ ابدی در صفحات تاریخ و فضاحت و رسوایی نزد ملتها اثری باقی نگذاشت.
نگاه امام خمینی
بدون شک این حادثه تلخ و ناگوار، که با کلام نمیتوان به آن عدالت داد. نه تنها قلب مسلمانان جهان را دردآلود کرد، بلکه دل آزادگان همهجا را به درد و اندوه فرو برد. به عبارت امام راحل، امام خمینی، “ما در حالی که از این قتل عام بیسابقه امت محمد صلی الله علیه و آله و پیروان ابراهیم حنیف و عاملین به قرآن کریم شدیداً تأثیرگذار و عزادار هستیم. با این وجود از خداوند بزرگ سپاس میکنیم که دشمنان ما و مخالفین سیاست اسلامی ما را به عنوان افرادی کمعقل و بیخرد به تصویر کشیدند. زیرا آنان حتی درک نمیکنند. که این حرکتهای بیرحمانهشان، برای ما به عنوان مومنان، منبعی از قدرت و تبلیغ انقلاب و نمایانی ظلمت و نابودی ملت ما بوده است. و در هر مرحله، ما را به ارتقای مکتب و کشورمان رهنمون کردهاند…”